نام اختصاری: CAR

سایر نام ها: کاربامازپین، Tegretol ، Carbatol

بخش مورد انجام: بیوشیمی

نوع نمونه قابل اندازه گیری: سرم، پلاسما (EDTA یا هپارینه)

حجم نمونه مورد نیاز: ml 3 - 2

شرایط نمونه گیری: نیاز به ناشتایی نمی باشد.

ملاحظات نمونه گیری:

1-    حداکثر 2 ساعت پس از نمونه گیری نمونه خون را سانتریفیوژ کرده و سرم را جدا کنید.

2-    به بیمار تذکر دهید 12- 8 ساعت قبل از نمونه گیری از مصرف دارو اجتناب کند.

موارد عدم پذیرش نمونه:

نمونه های شدیداً لیپمیک و همولیزه مورد قبول نمی باشد.

شرایط نگهداری:

در دمای اتاق چند ساعت و در ^◦c 4 و ^◦c20-  تا 14 روز پایدار است.

کاربردهای بالینی:

1-    پایش درمان در بیماران ضد صرع و تشنج

2-    ازریابی سمیت دارو

روش مرجع : MS-GC

روش ارجح : MS- GC

سایر روش ها: EIA، FPIA ، FIA

مقادیر طبیعی:

غلظت درمانی:  g/mlµ 12 – 4

غلظت سمی : µg/ml 15 ≤

تفسیر:

معمولا دوز مصرف را با پایش سطوح خونی دارو تنظیم می کنند. بیشتر بیماران هنگامی که غلظت سرمی دارو در محدوده µg/ml 12– 4 باشد. پاسخ مناسب به درمان می دهند.

مسمومیت اغلب زمانی رخ می دهد که غلظت دارو مساوی و بیشتر از µg/ml  15باشد.

عوامل مداخله گر:

• فنوباربیتال، پیریمیدون و فنی توئین متابولیسم کاربامازپین را افزایش می دهند.
• والپوریک اسید نیمه عمر را افزایش و اتصال پروتئینی کاربامازپین را کاهش می دهد.

توضیحات:

• اطلاعات پایه هماتولوژیک بایستی از قبل از شروع درمان مستند شود.
• از عوارض جانبی درمان با کاربامازپین آگرانولوسیتوز و آنمی آپلاستیک می باشد.