نام اختصاری: CRP

سایر نام ها:  پروتئین واکنشگر- C

بخش مورد انجام : بیوشیمی

نوع نمونه قابل اندازه گیری: سرم

حجم نمونه مورد نیاز: ml 0.5

شرایط نمونه گیری:

1. اغلب نیاز به ناشتایی نمی باشد.
2. پس از نمونه گیری فوراً سانترفیوژ و سرم جدا گردد.

ملاحظات نمونه گیری:

1. سن و جنس بیمار را در برگه آزمایش ثبت نمایید.
2. ترجیحاً نمونه فاقد همولیز و لیپمیک باشد.

موارد عدم پذیرش نمونه: نمونه با همولیز شدید مورد قبول نمی باشد.

شرایط نگهداری: نمونه در دمای اتاق به مدت 72 ساعت و در دمای C^◦ 4 و  C^◦ 20-  به مدت 14 روز پایدار است.

کاربردهای بالینی:

• 1- تشخیص فرایندهای التهابی سیستماتیک
• 2- تشخیص عفونت و ارزیابی پاسخ به درمان آنتی بیوتیکی عفونت های باکتریایی
• 3- تشخیص افتراقی فاز فعال بیماری از فاز غیر فعال در مبتلایان به عفونت همزمان

روش های متداول: IRMA, RIA

سایر روشها: ELISA, HIA (Tina-quant, Hemogenus Immunoassay)

مقادیر طبیعی:

mg/L 8 ≥   یا  mg/dl 0.8 ≥

تفسیر: مقادیر بالای این پروتئین با فرآیندهای التهابی حاد سازگار است.

افزایش سطح:  

• 1- واکنش های التهابی حاد غیر عفونی مانند آرتریت، تب حاد روماتیسمی، سندرم رایتر بیماری کرون
• 2- بیماری های کلاژن عروقی مانند سندرم واسکولیت، لوپوس  اریتروماتوز
• 3- انفارکتوس یا آسیب بافتی مانند انفارکتوس حاد میوکارد، انفارکتوس ریوی، رد پیوند کلیه یا مغز استخوان ، ترومای وارد بر بافت نرم
• 4- عفونت ها باکتریایی مانند عفونت جراحت پس از عمل، عفونت مجاری ادراری، پیلونفریت، سل و مننژیت
• 5- بیماری بدخیم

عوامل مداخله گر:

• استفاده از IUD به علت التهاب بافتی موجب نتایج مثبت کاذب می گردد.
• کدورت بیش از حد سرم ممکن است موجب تداخل (روش نفلومتری ) در انجام آزمایش گردد.
• مصرف قرص های ضدبارداری (OCP) ممکن است سطح CRP را افزایش دهد. هورمون های اگزوژن موجب افزایش کاذب می گردد.

توضیحات:

مقادیر افزایش یافته CRP یه طور کلی غیر اختصاصی بود و بدون یک سابقه بالینی کامل نباید تفسیر گردد.