نام اختصاری: HBEL

سایر نام ها: الکتروفورز هموگلوبین خون، Hemoglobin  Variant, Hemoglobin A₂, F

بخش مورد انجام : بیوشیمی

نوع نمونه قابل اندازه گیری: خون کامل (Whole blood)- پلاسما هپارینه، سیترات  یا EDTA دار

حجم نمونه مورد نیاز: ml 6

شرایط نمونه گیری:

1. نیاز به ناشتایی نمی باشد.
2. . نمونه گیری وریدی
3. محل خونگیری را از نظر خونریزی بررسی نمایید.

ملاحظات نمونه گیری:

1-    خون گرفته شده را به سایر ظروف منتقل ننمایید.

2-    فرم درخواستی از وضعیت بیمار به صورت الکترونیکی و یا مستند تهیه و کپی از آن را بایگانی کنید.

موارد عدم پذیرش نمونه : نمونه لخته شده مورد قبول نمی باشد.

شرایط نگهداری: بهتر است از نمونه تازه استفاده شود. نمونه در دمای C^◦ 4 به مدت 10 روز پایدار است.

کاربردهای بالینی:

1-    الکتروفورز هموگلوبین آزمایشی به منظور شناسایی هموگلوبین های غیر طبیعی  (هموگلوبینوپاتی ها) است. این آزمایش برای تشخیص کم خونی داسی، تالاسمی و سایر هموگلوبینوپاتی ها نیز کاربرد دارد.

2-    بررسی میکروسبتوز با علت ناشناخته

روش ارجح: الکتروفورز استات سلولز یا ژل در مورد HbA₂ ، کروماتوگرافی تعویض یونی

سایر روشها: ژل نشاسته، Isoelectric focusing

مقادیر طبیعی:

بزرگسالان  : 

%0 = Hbs , 0.8 - % 2 %= HbF , 2 - % 3 %= HbA₂ , 95 - % 98 %= HBA₁ , %0= Hbc

HbF  :

نوزادان (کمتر از 28 روز): %50 - %80 ، کمتر از 6 ماه = %0.8 >  و  بیشتر از 6 ماه = 1 - % 2 %

تفسیر: انواع هموگلوبین در حال حاضر شناسایی ، اندازه گیری و دارای یک گزارش تفسیری می باشند. اهمیت بالینی الکتروفورز Hb در بیماری های سلول داسی، هموگلوبین H، تالاسمی ماژور ، تالاسمی مینور، هموگلوبینC  می باشد. نمای الکتروفورزی این هموگلوبینوپاتی ها کاملاً کلاسیک می باشد. یعنی برای بیماری های فوق الذکر تشخیصی است.

عوامل مداخله گر:

انتقال خون در طی 12 هفته قبل ممکن است سبب تغییر نتایج آزمایش شود. آنمی مگالوبلاستیک ناشی از داروها و هیپرتیروئیدیسم باعث افزایش سطح HbA₂ می شود.

توضیحات:

• در منبعی ذکر شده است که کروماتوگرافی تعویض یونی بهترین روش برای اندازه گیری کمی غلطت های بالای HBF است.
• آزمایش مرتبط با این تست، آزمون مستقیم Hb خون می باشد.