نام اختصاری: Lactate

سایر نام ها: لاکتات، Lactate Plasma, Lactate blood , Lactic Acid

بخش مورد انجام : بیوشیمی

نوع نمونه قابل اندازه گیری: پلاسما حاوی ماده ضد انعقاد و اگزالات پتاسیم یا فلورید سدیم یا هپارینه

حجم نمونه مورد نیاز: 0.5 ml

شرایط نمونه گیری: 4- 2 میلی لیتر از خون بیمار را گرفته و سریعاً پلاسمای آن را جدا کنید.

ملاحظات نمونه گیری:

1. بیمار نیازی به ناشتایی ندارد.
2. بیمار قبل و حین نمونه گیری دستش را مشت ننماید.
3. در صورت امکان از تورنیکه استفاده نکنید.

موارد عدم پذیرش نمونه:

در صورت بستن تورنیکه و طولانی شدن زمان نمونه گیری ، نمونه مورد قبول نمی باشد.

شرایط نگهداری: نمونه پلاسما حاوی اگزالات پتاسیم یا فلورید سدیم به مدت 3 روز در C^◦20-  پایدار است.

کاربردهای بالینی: اندازه گیری لاکتات به منظور اثبات و تعیین درجه کمّی هیپوکسی بافتی به علت شوک یا انسداد عروقی موضعی مفید است. همچنین این آزمون ملاکی برای میزان موفقیت درمان این وضعیت ها می باشد.

روش متداول: آنزیماتیک، کینتیک Fixed time به مدت 5 دقیقه در 25- 20 درجه سانتیگراد

مقادیر طبیعی:

کمتر یا مساوی 2 سالگی (خون وریدی) : mmol/L 0.6-3.2  یا 5-30 mg/dl

بالاتر از 2 سالگی (خون وریدی)  :            mmol/L 0.6-2.3 یا 5-20 mg/dl

خون شریانی:  0.3-0.8 mmol/L  یا 3-7 mg/dl

تفسیر:

غلظت لاکتات بیش از mmol/L 5 و 7.25 > PH به طور کلی نشان دهنده اسیدوز لاکتیک قابل توجه می باشد.

افزایش سطح:

1-    شوک

2-    اسکیمی بافتی

3-    مسمومیت با  منوکسیدکربن

4-    بیماری وخیم کبدی

5-    خطاهای ژنتیکی متابولیسم

6-    دیابت قندی (غیر کتونی)

عوامل مداخله گر:

بستن طولانی تورنیکه یا مشت کردن دست ها سبب افزایش سطح لاکتات می شود.

افزایش دهنده ها: داروهایی که موجب افزایش سطح اسیدلاکنیک می شوند عبارتند از سیانید، اتانول، آسپرین ، فن فورمین و نالیدیکسیک اسید

توضیحات:

• نمونه گیری صحیح و تکنیک های سنجش آزمایش بر متغیر بودن نتیجه تأثیر گذار است.
• افزایش سطح اسیدلاکتیک در ارتباط با اسیدوز متابولیک است.
• از آزمایش مرتبط با این تست می توان به اندازه گیری گازهای خون شریانی اشاره کرد.