مترادف:

نسبت BUN / Creatinine 

خلاصه:

نسبت نیتروژن اوره به کراتی‏نین برای افتراق بین نارسایی پره‏رنال، نارسایی درونی و انسداد استفاده می‏شود. این نسبت در اختلالات پره­رنال و پست­ رنال افزایش می‏یابد در حالیکه در بیماری­های خود کلیه طبیعی می‏ماند. این نسبت با ترانزیت خون از دستگاه گوارش نیز مرتبط است. 

نمونه: سرم 

:محدوده مرجع

10 - 20 (در اطفال تا 30)؛ حدود 14 برای یک فرد با رژیم طبیعی. این نسبت در نارسایی داخلی کلیه معمولاً طبیعی است.

:مقادیر بحرانی

معمولاً در نارسایی پره‏رنال، خونریزی گوارشی یا انسداد دستگاه ادراری نسبت بالاتر از 20 است. 

کاربرد:

• افزایش BUN/Creat :معمولاً در تولید بیش از حد نیتروژن اوره یا کاهش دفع آن دیده می‏شود. این حالت در ازوتمی پره‏رنال (مثل نارسایی احتقانی قلب)، کاهش پرفیوژن کلیوی، شوک، هیپوولمی، هیپوتانسیون ودهیدراتاسیون دیده می‏شود. نسبت بالا همراه با غلظت طبیعی کراتی‏نین، ممکن است در حالات کاتابولیک دیده شود. غالباً نسبت BUN/Creatدر خونریزی گوارشی و بلع خون از مجاری هوایی فوقانی خیلی بالاست BUN/Creat .بالاتر از 36 پیشنهاد کنندة خونریزی upper GI است در حالیکه نسبت کمتر از 36 در تعیین محل خونریزی کمک‏کننده نخواهد بود. در رژیم غذایی پرپروتئین و انسداد ادراری هم این نسبت بالا می‏رود. با مصرف تتراسایکلین یا استروئیدها هم ممکن است این نسبت بالا برود که در این شرایط کراتی‏نین سرم غالباً طبیعی خواهد بود.
• کاهش BUN/Creat :در رژیم غذایی کم پروتئین، سوء تغذیه، حاملگی، بیماری شدید کبد، رابدومیولیز، مایع درمانی طولانی مدت داخل وریدی، کتوز (وجود استواستیک اسید بطور کاذب کراتی‏نین را بالا نشان می‏دهد)، همودیالیز مکرر، SIADH، داروهایی مثل سایمتدین و تری‏متوپریم که کراتی‏نین را بالا برده ولی اثری روی نیتروژن اوره ندارند ممکن است دیده شود. 

محدودیت‌ها:

متغیرهای بیماران از نظر دریافت پروتئین و توده عضلانی می‏تواند منجر به نتایج گمراه‏کننده شو

:تداخلات دارویی

تتراسایکلین و استروئیدها موجب افزایش و در مقابل سایمتدین و تری‏متوپریم موجب کاهش این نسبت می‏شوند. 

:اطلاعات تکمیلی

در هیپوولمی (کاهش حجم خون)، افزایش اسمولاریته سرم و افزایش غلظت سدیم سرم، ممکن است موجب افزایش نسبت نیتروژن اوره به کراتینین گردد.