نام اختصاری: UA. Urine

سایر نام ها: اسید اوریک ادرار، اورات، Urine Acid uric ,urine urate

بخش مورد انجام : بیوشیمی

نوع نمونه قابل اندازه گیری: ادرار

حجم نمونه مورد نیاز: 5 ml

شرایط نمونه گیری:

1. ادرار24 ساعته جمع آوری گردد، نمونه ادرار جمع آوری شده را خوب تکان داده و 5ml از آن را برای آنالیز جدا میکنید.
2. نیاز به ناشتایی ندارد، اما از رژیم غذایی غنی از پورین ها قبل از جمع آوری نمونه اجتناب گردد.

ملاحظات نمونه گیری:

1. در شروع نمونه گیری g10 اسید بوریک به عنوان نگهدارنده در ظرف جمع آوری نمونه اضافه می کنید.
2. حجم ادرار 24 ساعته را یادداشت کنید.

موارد عدم پذیرش نمونه:

شرایط نگهداری: نمونه در دمای C˚4 و C ˚20-  درجه 7 روز پایدار است.

کاربردهای بالینی: این آزمایش وضعیت متابولیسم اسید اوریک در بیماری نقرس و تشکیل سنگهای کلیوی را ارزیابی می کند.

روش مرجع: HPLC

روش ارجح: روشهای اسپکتروفتومتری

مقادیر طبیعی:

ادرار 24 ساعته وابسته به رژیم غذایی : 1.48 - 4.43 mmol/day یا  250 - 750 mg/ 24hr

ادرار رندم با رژیم متوسط (معمولی): 250 - 750 mg/dl یا 1.48 - 4.43 mmol/L

اگر ادرار 24 ساعته نباشد واحد به صورت mg/dl گزارش می شود.

تفسیر: ارزیابی افزایش ترشح اسید اوریک در ادرار کمک مهمی در تشخیص بیماریهای ارثی و به حداقل رساندن احتمال تشکیل سنگهای کلیوی و نیز بررسی روند آن می باشد. افزایش مقادیر اسید اوریک ادرار در نقرس، لوسمی میلوئید مزمن، پلی سیتمی ورا ، سندروم لش نیهان، ویلسون، هپاتیت ویروسی، سیکل سل آنمی، حاملگی، داروهای سمی، درمان لوسمی مشاهده می شود.

اسید اوریک بالاو PH  پائین باعث تشکیل سنگ  اسید اوریکی می شود.

 کاهش اسید اوریک در بیماریهای مزمن کلیه،گزانتین اوری، کمبود اسید فولیک و مسمومیت با سرب دیده می شود.

عوامل مداخله گر:

مصرف سالیسیلات ها، دیورتیکهای تیازیدی (کاهش ترشح اسید اوریک)، ویتامین C، وارفارین، باعث تغییر در ترشح اسیداوریک می باشند. از عوامل دیگر افزایش دهنده سطح اسید اوریک مجاورت با اشعه x ، بیلی روبین، ورزشهای سنگین و رژیم غذایی غنی از پورین می باشند.

توضیحات:

• دفع اسیداوریک ادرار آقایان کمی بالاتر از خانم هاست.
• رژیم غذایی حاوی نوکلئوتید های پورینی تأثیر مستقیم بر دفع اسید اوریک دارد.