نام اختصاری: Cu, urine
سایر نام ها: مس ادرار
بخش مورد انجام : بیوشیمی
نوع نمونه قابل اندازه گیری: ادرار 24 ساعته
حجم نمونه مورد نیاز: ml 10
شرایط نمونه گیری:
- نیاز به ناشتایی نمی باشد.
- نمونه ادرار 24 ساعته به صورت صحیح بدون نگهدارنده و در یخچال جمع آوری گردد.
- 4 ساعت پس از کامل شدن ادرار 24 ساعته ، باید در یخچال قرار گیرد.
ملاحظات نمونه گیری:
1- ادرار 24 ساعته در ظروف تمیز پلاستیکی یا اسید واش شده فاقد هرگونه درپوش با برچسب فلزی جمع آوری شود.
2- PH ادرار را با HCL به 2 رسانده شود.
3- در هنگام انتقال نمونه و آنالیز ادرار از لوله های پلاستیکی استریل یا اسیدواش شده استفاده گردد.
موارد عدم پذیرش نمونه:
جمع آوری ادرار24 ساعته در ظروف با درپوش یا برچسب فلزی- غیر تمیز و غیر استریل مورد قبول نمی باشد.
شرایط نگهداری:
نمونه در دمای اتاق به مدت 11 روز و در دمای C◦4 و در C◦ 20- به مدت 28 روز پایدار است.
کاربردهای بالینی:
- بررسی بیماری ویلسون و بیماری انسدادی کبدی
- بررسی نقص در پیگمانتاسیون به علت کاهش فعالیت تیروزیناز و نقص های بافت همبند به علت کاهش فعالیت لیزیل اکسیداز
روش مرجع: جذب اتمی
روش ارجح و متداول: جذب اتمی
سایر روشها: کالریمتریک، Cuprizone
مقادیر طبیعی:
15- 0 سال : مقادیر مرجع تعیین نشده است.
15 سال و بالاتر: 15 - 60µgr/day
تفسیر:
انسان به طور معمول کمتر از 60µgr/day مس در ادرار دفع می کند. مقادیر بیش از این مقدار ممکن است در بیماری ویلسون، بیماری منکز، انسداد مجاری صفراوی، سندرم نفروتیک، درمان با ژلاتور، درمان با استروژن، مگادوز بالای ویتامین های حاوی روی (زینک) ، هپاتیت مزمن فعال و آرتریت روماتوئید مشاهده شود. در سوء جذب پروتئین مقادیر ادراری مس کاهش می یابد.
عوامل مداخله گر:
غلظت بالای باریم در این تست تداخل ایجاد می کند. سیس پلاتین (داروی ضد تومور) باعث بالارفتن مقادیر مس در شرایط شیمیایی می شود.
توضیحات: اندازه گیری مس ادرار فقط در تشخیص و ارزیابی درمان بیماری ویلسون ارزش دارد.
